ورق پلی کربنات دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مناسبی است که آن را در بسیاری از صنایع مانند خودروسازی، ساختمانی، الکترونیک و پزشکی استفاده می‌کنند . در ادامه ما استاندارد ورق پلی کربنات اشاره خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
چه مواد هایی به ورق پلی کربنات آسیب می رساند؟
برخی مواد و شرایط می‌توانند باعث آسیب به ورق پلی کربنات شوند. برخی از این موارد عبارتند از:
حرارت بالا: ورق پلی کربنات در دماهای بالاتر از 140 درجه سانتی‌گراد قابلیت تغییر شکل و تغییر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خود را دارد.
مواد شیمیایی: برخی مواد شیمیایی مانند الکل‌ها، اسیدها و آلکالی‌ها ممکن است با ورق پلی کربنات واکنش داشته و باعث تغییر ویژگی‌های آن شوند. برای مثال، با افزودن آلکالی‌ها به ورق پلی کربنات، می‌تواند باعث رفتار خوردگی و تخریب سطح آن شود.
خوردگی: پلی کربنات به طور معمول در برابر خوردگی مقاوم است، اما در برخی موارد ممکن است با خوردگی واکنش داشته و تغییر شکل یا تخریب شود. برای مثال، در برخی شرایط محیطی، ورق پلی کربنات ممکن است با آب خوردگی کند.
اشعه UV: این ورق نسبتاً حساس به اشعه UV است و در صورتی که برای مدت طولانی در معرض نور آفتاب قرار گیرد، ممکن است تغییر رنگ، ترکیدگی و تخریب سطح آن را ایجاد کند. برای جلوگیری از این مشکل، معمولاً ورق پلی کربنات با پوشش UV محافظت می‌شود.
خمیر کائولن: خمیر کائولن یک ماده شیمیایی است که برای تمیز کردن و براق کردن سطوح استفاده می‌شود. با این حال، استفاده از خمیر کائولن بر روی ورق پلی کربنات ممکن است باعث تغییر ویژگی‌های سطحی آن شود و به کاهش شفافیت و تراکم آن منجر شود.
ابزار حاد: استفاده از ابزار حاد مانند چاقو، خراش و سایر ابزارهایی که می‌توانند سطح ورق پلی کربنات را خراشیده یا پوشش آن را زدوده، باعث تخریب و خرابی آن می‌شود.
ضربه: پلی کربنات در برابر ضربه مقاومت بالایی دارد، اما در صورتی که با ضربه قوی مواجه شود، ممکن است ترکیدگی و شکستگی در سطح آن ایجاد شود.
نور مستقیم آفتاب: در صورتی که این ورق برای مدت طولانی در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرد، ممکن است به دلیل اثرات حرارتی و اشعه UV، تغییر رنگ و شکل دهی در سطح آن ایجاد شود. برای جلوگیری از این مشکل، معمولاً ورق پلی کربنات با پوشش UV و یا با پوششی از جنس فلزی، نصب می‌شود.
استاندارد ورق پلی کربنات چی می باشد؟
ورق پلی کربنات برای استفاده در بسیاری از صنایع باید مطابق با استانداردهای مشخصی باشد. برخی از استانداردهای مورد نیاز عبارتند از:
استاندارد ورق پلی کربنات ASTM D3935: این استاندارد برای تعیین ویژگی‌های مکانیکی و فیزیکی ورق پلی کربنات مورد استفاده قرار می‌گیرد، از جمله استحکام کششی، مقاومت در برابر ضربه و سختی سطح.
استاندارد ورق پلی کربنات ASTM D4802: این استاندارد برای تعیین ویژگی‌های شفافیت و شکل‌پذیری ورق پلی کربنات استفاده می‌شود.
استاندارد ورق پلی کربنات UL 94: این استاندارد برای تعیین مقاومت در برابر آتش و سوختگی ورق پلی کربنات استفاده می‌شود.
استاندارد ISO 4892: این استاندارد برای تعیین مقاومت در برابر اشعه UV و تغییر رنگ ورق پلی کربنات در معرض نور مستقیم آفتاب استفاده می‌شود.
استاندارد ورق پلی کربنات EN 13501-1: این استاندارد برای تعیین رفتار ورق پلی کربنات در برابر آتش و سوختگی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا استفاده می‌شود.
استاندارد ورق پلی کربنات ANSI Z97.1: این استاندارد برای تعیین مقاومت در برابر ضربه و شکست ورق پلی کربنات استفاده می‌شود، که در بسیاری از برنامه‌های استفاده از ورق پلی کربنات مانند پنجره‌های خودرو، پنجره‌های ساختمانی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین، برای استفاده در برخی صنایع خاص مانند صنایع پزشکی و غذایی، ورق پلی کربنات باید رویه‌ای دارای گواهی‌نامه‌های FDA و EC 1935/2004 باشد که نشان دهنده این است که مواد استفاده شده در تولید ورق پلی کربنات ایمن برای مصرف در صنایع غذایی و پزشکی هستند.